Grave dia naceu, senhor,
quem se de vós houv'a partir
e se teve por devedor
de vos amar e vos servir
5
- como m'eu de vós partirei
ora; quando m'alongarei
de vós, viverei sem sabor.
Em tal coita me vi, senhor,
que sol nom vos ousei falar;
10
e vós, em lezer e sabor,
havíades de me matar;
ca me nom quisestes catar
dos olhos, nem [me] preguntar
por que havia tal pavor.
15
Que sol nom vos ousei dizer
o por que eu fora ali
u vos achei e mais temi
de vos pesar en ca morrer,
com'ora por vós morrerei;
20
e vejo que mal baratei
que ante nom morri log'i.
Ca mui maior coita haverei,
senhor, quand'eu de vós hoer
desamor voss[o] e tever
25
este joguete - [e] terrei
convosc[o] e vosso serei
mentr'eu viver; e guisarei
como haja vosso desamor.
[M]entre vos eu poder servir,
30
vosso desamor hav[er]ei;
ca nom hei eu a vos fogir,
nem outra senhor filharei
que me de vós possa en partir;
mais leixar-me-vos-ei matar,
35
pois m'outro conselho nom sei.